Vandaag is het een dag waarop ik liever nog een poosje in mijn bed zou blijven liggen, de toespraak van de premier heeft me nu niet echt gemotiveerd om er weer eens vrolijk tegenaan te gaan. Licht aan het eind van de tunnel, het zal wel, eerst zien en dan geloven. Gelukkig hebben we een lieve hond en die blijft net zo lang aandacht vragen totdat hij uit is geweest en daarna zijn bak eten heeft gekregen. Jas aan, das om en naar buiten, een rondje in de tuin… nee, dat werkt niet. De wind waait de krullen uit mijn haren en we besluiten het bij een korte wandeling te houden.
Ik heb een idee, we gaan onze eenzame vriend bezoeken, bij hem kan ik gewoon opschoot gaan zitten, geen 1,5 meter afstand houden, ik kan hem een knuffel geven of gewoon gezellig naast hem op de bank gaan zitten. Weet je wat zo leuk is, je hoef echt niet jaloers te zijn , want ook jij kan van zijn gezelligheid genieten, wel moet je dan naar Landal op Texel gaan, of naar een ander Landalpark. We liepen over het park terug naar ons huis en wat me opviel dat bijna alle huizen bezet waren, ik begrijp dat wel, een nieuwe attractie: gratis corona vrij knuffelen met Bollo in de zon.
Leave a reply