Corona, nergens een Kerstmarkt, zelfs niet in Oosterend, geen open atelierroute, geen tentoonstelling van onze kunstenaarsvereniging Zout.
Ik ga opzoek naar nieuwe mogelijkheden. Een kastje langs de weg, oud Texels gebruik. Daarin kon je verse groenten en lekkere jam verkopen aan de fietsers die voorbij komen. Geld in een kistje of een oude brievenbus. Bij ons tuinhek is een veilige plek, auto en fiets kun je daar neerzetten. Eerst even een oud vitrinekastje ombouwen tot een waterdicht winkeltje.
Uli mijn lieve Duitse vriendin, vind het ook leuk en gaat schaapjes vilten.
Ik maak ankertjes van keramiek, met een kaartje eraan met de tekst: “Texel ankerplaats voor velen”. Veder heb ik B-keus potjes van keramiek gevuld met de eerste sneeuwklokjes en toegedekt met mos, een kleine voorbode van de lente. Het is gezellig om in deze donkere tijden met het mini wintermarktje bezig te zijn.
We maken dingen die ook na Kerst leuk zijn om iemand blij mee te maken.
Leave a reply